در سوگ دوست عزیزمان مرحوم دکتر امیر اعلم غضنفریان

در سوگ دوست عزیزمان مرحوم دکتر امیر اعلم غضنفریان

دکترای مهندسی برق از دانشگاه استنفورد آمریکا

دانشجوی ممتاز و برجسته دانشگاه های آمریکا در سال 1998

***********************************************

رزومه تحصیلی:

کارشناسی (لیسانس): دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران، ژانویه 1993

کارشناسی ارشد (فوق لیسانس): دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران، سپتمبر 1994

کارشناسی ارشد (دوره پژوهشی): دانشگاه استنفورد، استنفورد ، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا، مارچ 1996

دکترا: دانشگاه استنفورد، استنفورد ، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا، اکتبر 1998

***********************************************

دلم گرفته است
دلم گرفته است
به ایوان می روم و انگشتانم را بر پوست کشیده شب می کشم
کسی مرا به میهمانی گنجشکها نخواهد برد ...
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست
پرنده مردنی ست....

یادی از یک دوست

جمعه 19 مارس 1999

دو ماه قبل علائم بیماری سرطان لنف من مشخص شد و الان تحت مداوای شیمی درمانی هستم از خداوند بزرگ سپاسگزارم اکنون وضعیت ام بهتر از روزهای اول است اما اکنون نیز نمی توانم کار کنم چند ماهی از دوره باقی مانده است و امیدوار کننده است تمام سلول های سرطانی از بین رفته اند.

به تمام دوستان سلام برسان سال خوبی داشته باشید آرزومندم شما و خانواده سال جدید و سالهای آتیه خوبی در پیش رو داشته باشید.

می دانم قلب تو پاک است پس برایم دعا کن تا بتوانم از این بیماری فارغ شوم.

امیر غضنفریان

***********************************************

دوستان عزیز

دوستان خیلی خوب ما

امیرغضنفریان در حال مرگ است او به کمک شما نیاز دارد امیر که در اکتبر سال گذشته از دانشگاه استنفورد در مقطع دکترای مهندسی برق فارغ التحصیل شده اکنون از بیماری سرطان لنف در رنج است او در ماه آینده احتیاج به پیوند استخوان دارد خواهشمندم با انجام یک آزمایش ساده او را کمک کنید توجه داشته باشید که برای مشاهده بانک اطلاعاتی نتایج آزمایش شما او فقط دو هفته زمان دارد بنابراین لطفا آزمایش را هر چه سریعتر انجام دهید

امیر اولین دانش آموز ایرانی بود که موفق به دریافت مدال نقره در المپیاد جهانی سال 1988 میلادی استرالیا شد و دانشجوی رتبه اول در مقطع کارشناسی دانشگاه صنعتی شریف بود که در مدت کمتر از چهار سال موفق به دریافت درجه کارشناسی ارشد و دکترا از دانشگاه استنفورد شد، وجود وی برای جامعه انسانها گنجینه ای است گرانبها دوستان از این گنجینه حفاظت کنید او فقط 28 سال دارد خواهشمندم به وی کنید.

با احترام رضا غزنوی

از طرف دانشجویان ایرانی دانشگاه استنفورد

بیست ویک اکتبر 1999

دوستان عزیز

با نهایت تاسف باید بگویم که سرطان امیر دوباره برگشته است در این مرحله از بیماری پزشکان معتقدند راهی برای درمان وی وجود ندارد پیش بینی می شود او حداکثر دو هفته دیگر زنده بماند، برخلاف خبرهای بد درباره جسم وی روح امیر بسیار بزرگ است به طوری که مقاومت وی در مقابل بیماری غیرقابل باور است او از من خواسته که از همه شما سپاسگزاری کنم که در این ماهها او را کمک کردید این شانس وجود دارد تا در چند روز بعد قبل از اینکه حال امیر بدتر شود بیمارستان را ترک کرده و به ایران برگردد.

با احترام فرید نعمتی

***********************************************

عبارات یاد شده قسمت هایی از پیامهایی است که توسط تعدادی از دوستان عزیز از دست رفته شادروان دکتر امیراعلم غضنفریان برای دوستان مختلف وی به سرتاسر دنیا ارسال شد پیام ها واضح و صریح نوشته شده اند به راستی اگر هر کدام از ما می دانستیم که فقط دو هفته دیگر زنده هستیم چه می کردیم؟

اکنون بسی مایه افتخار است که باید از کسی صحبت کنیم که دو سال گذشته در سفر خود به ایران در دانشگاه زنجان درباره پیشرفت سریع مدارهای مجتمع صحبت می کرد و باعث افتخار همه ما بود و اکنون سریع تر از آنچه می پنداشتیم چهره در نقاب خاک کشیده است به طوری که تاسف نبود وی باعث شده است که امروز نیز دوستان وی پرواز وی را باور نمی کنند بی شک آنچه که باعث شده است که یاد وی در اندیشه های دوستان باقی بماند نه تنها پیشرفت سریع وی در فعالیت های علمی بلکه ویژگی های وی در نقش یک انسان واقعی است.

عمر همه ما به پرواز یک پرنده می ماند آنچه که از همه ما باقی می ماند جز پرواز نیست از این رو است که فروغ فرخزاد می گوید "پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی است" امید است که این یادداشت بتواند قسمت هایی از مسیر پرواز این شاهین تیز پرواز را در آسمان بی انتهای دنیای علم و افق نامحدود مقام انسان بودن مشخص کند.

امیر در سال 1350 در یک خانواده معمولی و در یک شهر معمولی پای به عرصه حیات گذاشت ولی با کارهایی که بعدها کرد عبارت انقلابی روشنفکر فرانسوی ژان پل سارتر را در ذهن ها تداعی کردآنجا که می گوید "انسان مجموعه آنچه که دارد نیست بلکه مجموعه ای است از آنچه که ندارد ولی می تواند داشته باشد" پدر امیر یکی از دبیران ریاضی دبیرستانهای شهر زنجان بود بدین ترتیب 28 سال پیش در یکی از شهرهای سرزمین پاک ایران در خانواده ای فرهنگی فرزندی پای به عرصه گیتی نهاد که در آن زمان هیچکس نمی توانست پیش بینی کند که باعث چه افتخاراتی برای جامعه علمی ما شود.

مرحوم دکتر غضنفریان سال های کودکی تا نوجوانی را در شهر زنجان سپری کرد شاید شغل پدر وی که یکی از دبیران ریاضی بود در علاقه وی به ریاضیات بی تاثیر نبوده است ولی آنچه که مسلم است این است که در سال های زندگی کوتاه خود یکی از پر افتخارترین جوانان علاقمند به ریاضیات بود امیر در سال 1367 موفق شد برای کشور ایران اولین مدال نقره المپیاد جهانی را کسب کندولی این نشان شروعی برای فعالیت های علمی وی در سال های آینده بود امیر نیز مانند اکثر دانشجویان سرتاسر دوران دانشجویی خود را در خوابگاه دانشگاه به سر برد نکته حائز اهمیت دراین همزیستی مشترک این بود که امیر هرگز عمر خود را بیهوده تلف نکرد از وقت حداکثر بهره را می برد به طوری که اگر کسی در مجاورت وی بود هرگز به خود اجازه نمی داد تا با صحبت های بی ارزش یا با کارهای بیهوده وقت خود و دیگران را بیهوده بر باد دهد.

یاد و خاطرش گرامی باد.